W Wielkiej Brytanii wielkie zasługi w tej dziedzinie położył architekt i historyk sztuki Cameron Sinclair, który jako 16-letni reporter gazety szkolnej zaczął wypytywać projektantów w rodzinnym Bath o bryły budynków pozostawiające wiele do życzenia – a jako dorosły inwestor i wykładowca powołał do istnienia antynagrodę znaną jako „Dead Prize”. Jest ona przyznawana w Londynie już od kilku lat – a na antylaur zasłużyły takie koszmary, jak dworzec autobusowy w Preston („betonowe lasagne”) czy słynny już wieżowiec londyński „Walkie Talkie”, położony przy Fenchurch Street, prawdziwie uderzający swoją nieforemnością.

W Polsce często wzdycha się na temat „gargameli”: uderzających swoją szpetotą projektów domów jednorodzinnych. Jak się okazuje, prawdziwy koszmar mogą nam zafundować dopiero budynki i realizacje wielkoformatowe: w Krakowie od lat designerzy i architekci drżą przed laurem „Archi-Szopy”, ogólnopolską antynagrodą jest zaś Makabryła: w tym roku internauci przyznają ją (już za kilka dni) po raz dziesiąty.

Opinia publiczna bywa zjadliwa: pierwszą Makabryłę otrzymała w 2007 roku wieża widokowa przy Moście Staromiejskim w Gorzowie Wielkopolski, w kolejnych latach na ten ciemny laur zasłużył m.in. nowy budynek telewizji publicznej w Warszawie, słynny „pomnik Chrystusa” w Świebodzinie, a w roku 2014 – wycinka parku w Rybniku. Kto zostanie wyróżniony w najbliższy poniedziałek?

Obsada jest mocna: w finałowej jedenastce znalazł się m.in. budynek Akademii Sztuk Pięknych (!) w Katowicach, zwany pieszczotliwie „nosorożcem”, uszlachetniony iście cmentarnej urody bramą-portalem Zaułek Solny we Wrocławiu czy mocno krzykliwa „instalacja” Maurycego Gomolickiego, zatytułowana „Fryga”, od której mieszkańcy mocno zaniedbanego starego Szczecina dostają zawrotów głowy. Faworytem wydaje się jednak projekt hali targowej Centrum Handlowe Liwa w Kwidzynie – parawan ślepych ścian, które z trzech stron zasłoniły widok na świat mieszkańcom dwóch XIX-wiecznych kamieniczek.

Nominacje już  w poniedziałek: czekamy. (ws)