Aktualności

Koniec przemarzających ścian?!

data dodania: 2017-03-01

Na rynku materiałów budowlanych praktycznie nigdy nie gaśnie zainteresowanie substancjami ocieplającymi i izolującymi ściany, a wyznawcy wełny mineralnej, styropianu i pustaków toczą na forach internetowych bezustanne pojedynki. Być może pogodzi ich pojawienie się materiału izolującego nowej generacji, który samoczynnie, bez termometrów i sterowników, dopuści do wymiany panującego w domu ciepła z otoczeniem, lub postawi na pełną izolację? Autorzy projektów domów jednorazowych mają kilka lat, by przygotować się do rewolucji.

Materiały auksetyczne odkryto przez stu laty, określające je słowo, choć pochodzące z klasycznej greki – dopiero przed trzydziestoma. To pokazuje, że rzeczywiście mamy do czynienia z nowinką. Fizycy ciała stałego, wzdychając nad koniecznością uproszczeń, tłumaczą, że chodzi o materiały, które przy rozciąganiu lub ściskaniu jednej z jego osi odpowiednio – rozszerzają się lub kurczą we wszystkich kierunkach. W „życiu codziennym” zazwyczaj dzieje się inaczej: ściskana glina, metal lub inna substancja plastyczna „rozchodzi się na boki”. Jednak w życiu codziennym też występują, choć rzadko, auksetyki: należą do nich niektóre rodzaju papieru i żywic.

Współcześni technolodzy starają się tworzyć kolejne substancje tego rodzaju, znajdując dla nich zastosowania od sportu (podeszwy butów sportowych, które podczas biegu i naciskania rozszerzają się we wszystkich kierunkach) po kamizelki ochronne. Dopiero ostatnio jednak grupa badaczy z MIT wynalazła materiał, który „samoczynnie” kurczy się i rozciąga we wszystkich kierunkach przy poddawaniu go różnym temperaturom.

Dla fizyków i architektów to niezwykła wiadomość. Oczywiście, pierwsze zastosowanie, które przychodzi badaczom i technologom do głowy, to tworzenie różnego rodzaju „sztucznych skór” – ściślej, ubrań i tkanin, które zachowują się w sposób najbardziej zbliżony do skóry. Jak wiadomo, nasze pory zamykają się w chwili ochłodzenia, otwierają i rozszerzają, gdy temperatura rośnie, umożliwiając chłodzenie organizmu. Czyżby inteligentne koszule nie potrzebowały już podwijania rękawów?

Można sobie jednak wyobrazić stworzenie w oparciu o tę samą zasadę i substancję systemów ocieplenia domów nowej generacji. Auksetyków można by, w miarę ich tanienia, używać zamiast dodatkowej warstwy izolującej: w zimie nie przepuszczałyby ciepła na zewnątrz, w lecie otwierałyby się na przestrzał. Wygląda na to, że kolejna rewolucja na rynku materiałów budowlanych jest w zasięgu ręki. [ws]

Na zdjęciu: samoczynne kurczenie się auksetykowej siatki pod wpływem zimna

Grudzień 2018
data dodania: 2018-12-31

Okolice Sylwestra to naturalny czas, by pomyśleć o recyclingu tego, co pozostaje po szampańskich zabawach – także w kontekście budownictwa i wykorzystywania odpadów jako surowców.
Projektów „Domów z butelek” powstało już kilkaset, wszystkie według podobnego schematu: położone na płask, połączone spoiwem butelki świetnie sprawdzają się jako cegły. Sprawdziłyby się pewnie i butelki od szampana, wyjątkowo przecież grubościenne, więc i odporne, choć ze względu... więcej...

data dodania: 2018-12-30

Doniczki? Oczywiście. Sadzonki w kuchni? Jak najbardziej. Ogródek z warzywami za domem? Coraz częściej, w miarę, jak rośnie moda na „eko”. Ale umieszczenie gigantycznych donic na warzywa i zboża na fasadzie budynku, tak, by łatwo było można po nie sięgnąć, to pomysł, na który wpada niewielu projektantów domów jednorodzinnych: na szczęście architektom ze studia Bomzero w Kuala Lumpur nie zabrakło odwagi ani fantazji.

więcej...
data dodania: 2018-12-29

Wykorzystywanie dawnych, zrujnowanych lub w najlepszym razie porzuconych budynków gospodarczych na nowe domy jednorodzinne to częsta, modna i cenna dla krajobrazu kulturowego praktyka. Od Skandynawii po Nową Anglię dawne młyny, kaszarnie i stajnie są przebudowywane i częściowo wyburzane, by stworzyć miejsce dla nowych mieszkańców. Ale rozwiązanie, po które sięgnęło mediolańskie studio Wok, idzie o kilka kroków dalej: dawna murowana stodoła, stojąca w toskańskim pejzażu, została... więcej...

data dodania: 2018-12-28

Rozwiązanie, zaproponowane przez belgijskie studio architektoniczne Gijs Van Vaerenbergh, na pozór niewiele znaleźć może zastosowań w architekturze: flamandzcy twórcy zaprojektowali bowiem rodzaj pawilonu, przeznaczonego na uroczystości na… niemieckim cmentarzu wojennym z pierwszej wojny światowej. A jednak elegancja  i prostota tego rozwiązania są czymś, do czego nawiązać mogą projektanci małej architektury i domów jednorodzinnych.

więcej...
data dodania: 2018-12-23

Projekty domów jednorodzinnych zazwyczaj odwołują się do logiki symetrii: konkretne budynki są skupione wokół centralnego miejsca (jadalni, kuchni), za czym w chłodniejszym klimacie przemawia również ekonomia i ergonomika. W Argentynie można jednak mniej przejmować się tego rodzaju względami: może dlatego architekt Pablo Gagliardo zdecydował się na wzniesienie budynku o powierzchni aż 370 m.kw. na planie wąskiego prostokąta?

więcej...
data dodania: 2018-12-17

Poziom czy pion – to oczywiście rozdroże geometrii, ale też podstawowy dylemat współczesnych urbanistów, projektantów i filozofów architektury. Często wybór ten narzucany jest przez okoliczności: wiadomo, że w poziomie buduje się częściej tam, gdzie gruntu jest pod dostatkiem, a użytkownikom zależy na niepokonywaniu dużych różnic wysokości. W miastach już od kilkuset lat ceny gruntu wymuszają wznoszenie budynków w pionie – a od 150 lat mamy do czynienia z rewolucją... więcej...

data dodania: 2018-12-16

Jak pamiętamy – Janus, rdzennie rzymskie bóstwo, nie miał właściwie „świątyń” w ścisłym znaczeniu tego słowa. Jako bóstwu „przejścia” oddawano mu cześć w drzwiach wejściowych do budynków: jedynym wyjątkiem była świątynia w północnej części Forum Romanum, „prastara brama z najdawniejszych obwarowań, którą dla szczególnej świętości zachowano... Jej czarne, omszałe ściany, zbudowane z nierównych bloków kamienia, okryto płytami brązowymi”. Wszędzie... więcej...

data dodania: 2018-12-03

Nie jest trudno otwierać mocą decyzji architektonicznej okna i dziedzińce, pruć ściany i decydować się na otwarte na przestrzał wnętrza, kiedy nie mamy nic do ukrycia. Ale jak zabezpieczyć naprawdę wartościowe zbiory i pomieszczenia, nie zamieniając budynku w betonowy sarkofag? Rozwiązania, których szukał francuski architekt Jean-Paul Viguier, wznosząc pomieszczenia nowego skarbca i centrum przetwarzania gotówki Banku Francji mogą dać do myślenia projektantom domów jednorodzinnych,... więcej...

data dodania: 2018-12-02

Kolor czarny ma wiele negatywnych konotacji kulturowych, które niełatwo przezwyciężyć. Ale dokonania takich architektów jak Alain Carle pokazują, że odpowiednio konsekwentne użycie delikatnie zwęglonego drewna, drobno oksydowanego metalu czy ogniowanej i szkliwionej cegły jest rozwiązaniem, które może się świetnie sprawdzić w przypadku projektów minimalistycznych domów jednorodzinnych.

więcej...