Projekty osiedli domów jednorodzinnych na świecie

Osiedle to zaprojektowano na terenie starego browaru w londyńskiej dzielnicy Hampstead. Na dziedzińcach przed domkami zachowano stare bruki a główny budynek browaru przeprojektowano na obiekt administracyjny. Od Willoughby Road można dojść do osiedla uliczką obok kościoła Św.Trójcy i świetlicy osiedlowej a druga uliczka prowadzi do osiedla od Hampstead High Street. Osiedle to zaprojektowano na powierzchni 0.28 ha i składa się ono z 15 domów. Autorzy projektów tych domów, Dinerman i Davison nawiązali do fasady browaru licując elewacje cegłą a kondygnacje natomiast zaprojektowali jako otynkowane. Osiedle tworzą domy dwu i trzy piętrowe w zabudowie szeregowej. Każdy dom ma trzy lub cztery sypialnie i dwupoziomowy pokój dzienny połączony z jadalnią i kuchnią. Na drugim piętrze znajdują się antresole z widokiem na salon.

Architekt R.Erskin wygrał konkurs na projekt osiedla domów jednorodzinnych w szwedzkiej miejscowości Landskrona w roku 1963 ale samo osiedle zostało zbudowane w latach 1969-1970 przy parku Karlslund. Jest to podmiejski teren zajmujący powierzchnię 5,5 hektara. Osiedle nazwane "Esperanza" składa się z 61 domów dwu kondygnacyjnych i 57 domów parterowych z patiami. Usytuowane jest w niewielkiej odległości od nadbrzeża. W niewielkiej odległości znajduje się również klub golfowy. W zespole tych domów zaprojektowano świetlicę osiedlową, korty tenisowe i badmintonowe, place gier i zabaw a także ścieżki rowerowe. 43 domy mają własne garaże a ponadto znajduje się tutaj 285 miejsc parkingowych. Zaprojektowano bardzo proste domy z jednospadowymi dachami o powierzchni od 110 do 180 m2. Mieszkańcy zorganizowani są we wspólnotę, która zarządza wspólna kotłownią, zielenią i urządzeniami rekreacyjnymi.

Australijczycy budują domy podobnie jak my wybierając gotowy projekt odpowiadający ich oczekiwaniom. Tylko kolejność jest trochę inna. Najpierw zakup działki, zazwyczaj uzbrojonej z gotowym dojazdem w układzie wcześniej zaprojektowanego osiedla, potem wybór firmy budowlanej a ta zaproponuje kilkanaście typowych projektów z katalogu do wyboru i możliwość wprowadzenia w wybranym projekcie zmian dopasowujących go do potrzeb konkretnego inwestora. Dominującym typem architektonicznym jest dom parterowy, bez podpiwniczenia w szkielecie drewnianym, obmurowany lub wykończony panelami drewnianymi. Ta technologia zwana weatherboard występuje w różnych wariantach. Zewnętrzną warstwą mogą być różnego rodzaju panele lub styropian pokryty tynkiem. Takie wykończenie domów jednorodzinnych jest stosowane przede wszystkim w części północnej kraju a szczególnie w stanie Queensland. Charakterystyczne jest strefowanie w tych projektach: jest część przeznaczona dla rodziców na którą składają się sypialnia wraz z łazienką i garderobą, oddzielone od pozostałej części domu. Część dzienna to kuchnia, spiżarnia i pralnia oraz duży pokój czy salon, a część trzecia to pokoje dzieci z łazienką. Dachy dość strome, co najmniej o kącie nachylenia 40 stopni, wielospadowe. Bryły tych australijskich domów są proste z wiatą jako miejscem garażowania samochodów. Całości dopełniają podcienia i duże okna. Ważne również jest zaprojektowanie zieleni dopasowanej do architektury domu oraz zazwyczaj bardzo dużej działki. Osiedla takich domków robią wrażenie przejrzystym układem, dobrym zagospodarowaniem terenu i dużą ilością zieleni. Największym marzeniem Australijczyka jest posiadać dom jednorodzinny z widokiem na morze.

Domy te zostały zaprojektowane na półwyspie u ujścia rzeki Bandon w Irlandii w miasteczku Kinsale. Półwysep połączony jest z lądem tylko bardzo wąskim przesmykiem.Wokół portu, dzisiaj już tylko jachtowego, u którego wejścia znajdują się po obu stronach ruiny dwóch fortów obronnych, architekci Diamond, Redfern i Anderson zaprojektowali kompleks domków. Przyjęto ich luźne rozmieszczenie w trzech grupach domów połączonych ciągami komunikacyjnymi i usytuowanymi wokół placów. Celem projektantów było zapewnienie mieszkańcom pięknych widoków na morze, rzekę i port. Domki są białe z dachami o identycznym kącie nachylenia, krytymi czarnym gontem. Osiedle składa się z 25 budynków rozplanowanych na powierzchni 1,4ha. Zaprojektowano jeden typ domu parterowego i dwa typy domów z poddaszem użytkowym. Mieszkańcy jak i osoby przyjeżdżające tu na wypoczynek mogą korzystać ze znajdującej się nieopodal piaszczystej plaży.

Osiedle to zostało zaprojektowane i zbudowane w Zielonej Górze przy ulicy Braci Gierymskich prawie trzydzieści lat temu. Mimo upływu czasu, ze względu na zastosowane formy architektoniczne i materiały wykończeniowe domy wyglądają elegancko i nowocześnie. Projekt tego osiedla domów jednorodzinnych wykonali: Piotr Boberski, Zbigniew Proć i J.Janas. składa się ono z 40 identycznych domów, z których każdy ma powierzchnię całkowitą 207 m2 a użytkową 116,5 m2. Łączna powierzchnia terenu osiedla to 3,13 ha. Mimo, że osiedle składa się z domów identycznych to w związku z lekkim pochyleniem terenu, przesunięciach budynków względem siebie, wysuniętym garażom, mijającym się płaszczyznom dwuspadowych dachów, w całości osiedla widać rytm i jest wrażenie różnorodności. Projekty domów mają prosty program: na parterze garaż, kuchnia, pokój dzienny i połączony z nim mniejszy pokój oraz łazienka. Na poddaszu zaprojektowano trzy sypialnie i dużą łazienkę. Ściany domów wykończono jasną cegłą klinkierową a dachy pokryto dachówką ceramiczną.

Projekt zespołu domów nad jeziorem Lincoln w USA wykonali architekci J.A.Babcock i D.Sandy. Składa się on z 23 jedno i dwukondygnacyjnych domów o przeciętnej powierzchni 155 m2. Łącznie zajmują one 1,25 ha. Podstawowym założeniem urbanistycznym było stworzenie sztucznego jeziorka z przystaniami dla łodzi mieszkańców, połączonego z jeziorem Lincoln kanałem. Wokół niego zaprojektowano cały zespół domków. Dzięki temu każdy z mieszkańców ma widok na wodę. Teren z trzech stron wytyczony jest ulicami a częścią północną dochodzi do jeziora Lincoln. Wyłożone kostką placyki i mostki dla pieszych okalające wewnętrzne jeziorko i kanał dochodzą do plaży nad właściwym jeziorem. Domy mają płaskie dachy, modernistyczne kształty i prostokątne okna w bardzo zróżnicowanych wymiarach. Każdy posiada jeden lub dwa pokoje dzienne, kuchnię, jadalnię, co najmniej dwie sypialnie i dwie łazienki oraz garaż dwustanowiskowy. Przez parkingi łączące się z wewnętrznymi dróżkami zaplanowano dojazdy do prywatnych placyków przy każdym domu.

Domy w osiedlu Gassehaven zaprojektował miejscowości Holte w Danii architekt P.Suensons. Zostało ono zlokalizowane na skraju miasteczka i terenu chronionej przyrody na powierzchni 4,2 ha. Ten wyjątkowo piękny teren znajduje się na północ od Kopenhagi. Osiedle domów jednorodzinnych ma formę dwóch zespołów zabudowy. Zaprojektowano dwa typy domów: jeden o powierzchni 142 m2 a drugi 156m2. Charakterystyczne, szklane łączniki- oranżerie między masywnymi domami z cegły klinkierowej są jasnym i kontrastującym akcentem całej koncepcji architektonicznej. Na parterze każdego domu znajdują się; kuchnia z jadalnią, spiżarnia, pomieszczenia techniczne, dwie lub trzy sypialnie dla czterech osób a także łazienka i dwa w.c. Z sypialni rodziców jest widok na ogród i wejście. W projektach tych domów schody prowadzą na galerię z ogródkiem zimowym przez które przechodzi się do najbardziej używanego pomieszczenia którym jest pokój dzienny. Skoro jednak ma to być najbardziej używane pomieszczenie to jego usytuowanie musi budzić poważne wątpliwości ze względu na odległość od wejścia i kuchni. Projektant przewidział w tym pomieszczeniu możliwość jego podziału tak aby można było uzyskać pokój do pracy lub sypialnię. Budynek mieszczący garaż na dwa samochody i pomieszczenia magazynowe usytuowano obok wejścia, na zamknięciu ogrodu. Poszczególne domy i parkingi tego osiedla łączą się zadrzewionymi dróżkami dojazdowymi z główną drogą zaprojektowaną jako przecinającą osiedle.