Aktualności

Gry tynkiem

data dodania: 2016-10-26

Za inwencją działów marketingu zwykle niełatwo nadążyć; branża tynkarska i malarska nie stanowią tu wyjątku. Dziesiątki wyszukanych nazw, „brzoskwiniowych zmierzchów” i „purpur Prowansji” śmieszą, tumanią i trwożą każdego, kto z projektem domu jednorodzinnego w ręku zabiera się do rozważań o kolorach wnętrz i fasady. Ale to, co robi projektant i kolorysta Antonino Cardillo, rzeczywiście skłania do przemyśleń. Biorąc pod uwagę, że pracuje on dla największych muzeów i fundacji we Włoszech, pewnie nie będzie nas stać na wcielenie w życie jego pomysłów – ale warto im się przyjrzeć.

Cardillo, otrzymawszy serię intratnych zleceń na zaprojektowanie wnętrz luksusowego londyńskiego sklepu, rzymskiego apartamentowca oraz sali koncertowo-wystawienniczej na Sycylii, postanowił „wygrać” klimat każdego z tych miejsc fakturą i odcieniem tynków: rozkład i kształt pomieszczeń zaplanowane były już wcześniej.

Londyńskie „Illuminium”, oferujące kosmetyki z najwyższej półki, zostało wyróżnione tynkiem o fakturze i barwie popiołu wulkanicznego: projektant uznał, że dla odpowiedniego wydobycia ulotnych ze swojej natury doznań konieczne jest możliwie najbardziej minimalistyczne i wyciszone wnętrze. Postanowił więc stworzyć „grotę dionizyjską i apollińską zarazem” (to, że Cardillo jest po trosze efekciarzem, nie ulega wątpliwości), sięgając po popiół i zmielony tuf wulkaniczny Wezuwiusza. Na podłodze – miękka, wełniana wykładzina, harmonizująca kolorem, lecz kontrastująca fakturą ze ścianami. Do tego żadnych blatów, półek, natłoku barw – jedynie 37 zawieszonych u sufitu zbiorników z perfumami.

Rzymski apartamentowiec z kolei do „Dom Prochu” (House of Dust) – i cała paleta brązów, beżów i ochry, które precyzyjnie rozdzielają różne przestrzenie i przeznaczenia przeszło stumetrowego mieszkania. „Poszukiwałem intymności, którą odnaleźć można w prehistorycznych grotach i w sennych kamienicach na via Veneto” - skomentował swój wybór Cardillo.

I wreszcie – Specus Coralli, „Koralowa grota”, czyli sala przeznaczona na kameralne koncerty i wystawy w sycylijskim Trapani, jednym z największych portów na zachodnim wybrzeżu wyspy, sławnym ze swoich skorupiaków, raków i innych owoców morza oraz naszyjników z koralowca. Ściany zatem – w złamanej, wyblakłej, koralowej czerwieni ręcznie nakładanego tynku. I drzwi z ciepłego, różniącego się od korali zaledwie o ton, drewna kasztanowca.

Realizacje Cardillo są pewnie poza naszym zasięgiem – ale warto zastanowić się, jak rozsądnie wykorzystać możliwości, jakie stwarzają odcienie i faktury tynku. PRL-owski „baranek” powinien zostać wpisany na czarną listę. [ws]

Grudzień 2018
data dodania: 2018-12-31

Okolice Sylwestra to naturalny czas, by pomyśleć o recyclingu tego, co pozostaje po szampańskich zabawach – także w kontekście budownictwa i wykorzystywania odpadów jako surowców.
Projektów „Domów z butelek” powstało już kilkaset, wszystkie według podobnego schematu: położone na płask, połączone spoiwem butelki świetnie sprawdzają się jako cegły. Sprawdziłyby się pewnie i butelki od szampana, wyjątkowo przecież grubościenne, więc i odporne, choć ze względu... więcej...

data dodania: 2018-12-30

Doniczki? Oczywiście. Sadzonki w kuchni? Jak najbardziej. Ogródek z warzywami za domem? Coraz częściej, w miarę, jak rośnie moda na „eko”. Ale umieszczenie gigantycznych donic na warzywa i zboża na fasadzie budynku, tak, by łatwo było można po nie sięgnąć, to pomysł, na który wpada niewielu projektantów domów jednorodzinnych: na szczęście architektom ze studia Bomzero w Kuala Lumpur nie zabrakło odwagi ani fantazji.

więcej...
data dodania: 2018-12-29

Wykorzystywanie dawnych, zrujnowanych lub w najlepszym razie porzuconych budynków gospodarczych na nowe domy jednorodzinne to częsta, modna i cenna dla krajobrazu kulturowego praktyka. Od Skandynawii po Nową Anglię dawne młyny, kaszarnie i stajnie są przebudowywane i częściowo wyburzane, by stworzyć miejsce dla nowych mieszkańców. Ale rozwiązanie, po które sięgnęło mediolańskie studio Wok, idzie o kilka kroków dalej: dawna murowana stodoła, stojąca w toskańskim pejzażu, została... więcej...

data dodania: 2018-12-28

Rozwiązanie, zaproponowane przez belgijskie studio architektoniczne Gijs Van Vaerenbergh, na pozór niewiele znaleźć może zastosowań w architekturze: flamandzcy twórcy zaprojektowali bowiem rodzaj pawilonu, przeznaczonego na uroczystości na… niemieckim cmentarzu wojennym z pierwszej wojny światowej. A jednak elegancja  i prostota tego rozwiązania są czymś, do czego nawiązać mogą projektanci małej architektury i domów jednorodzinnych.

więcej...
data dodania: 2018-12-23

Projekty domów jednorodzinnych zazwyczaj odwołują się do logiki symetrii: konkretne budynki są skupione wokół centralnego miejsca (jadalni, kuchni), za czym w chłodniejszym klimacie przemawia również ekonomia i ergonomika. W Argentynie można jednak mniej przejmować się tego rodzaju względami: może dlatego architekt Pablo Gagliardo zdecydował się na wzniesienie budynku o powierzchni aż 370 m.kw. na planie wąskiego prostokąta?

więcej...
data dodania: 2018-12-17

Poziom czy pion – to oczywiście rozdroże geometrii, ale też podstawowy dylemat współczesnych urbanistów, projektantów i filozofów architektury. Często wybór ten narzucany jest przez okoliczności: wiadomo, że w poziomie buduje się częściej tam, gdzie gruntu jest pod dostatkiem, a użytkownikom zależy na niepokonywaniu dużych różnic wysokości. W miastach już od kilkuset lat ceny gruntu wymuszają wznoszenie budynków w pionie – a od 150 lat mamy do czynienia z rewolucją... więcej...

data dodania: 2018-12-16

Jak pamiętamy – Janus, rdzennie rzymskie bóstwo, nie miał właściwie „świątyń” w ścisłym znaczeniu tego słowa. Jako bóstwu „przejścia” oddawano mu cześć w drzwiach wejściowych do budynków: jedynym wyjątkiem była świątynia w północnej części Forum Romanum, „prastara brama z najdawniejszych obwarowań, którą dla szczególnej świętości zachowano... Jej czarne, omszałe ściany, zbudowane z nierównych bloków kamienia, okryto płytami brązowymi”. Wszędzie... więcej...

data dodania: 2018-12-03

Nie jest trudno otwierać mocą decyzji architektonicznej okna i dziedzińce, pruć ściany i decydować się na otwarte na przestrzał wnętrza, kiedy nie mamy nic do ukrycia. Ale jak zabezpieczyć naprawdę wartościowe zbiory i pomieszczenia, nie zamieniając budynku w betonowy sarkofag? Rozwiązania, których szukał francuski architekt Jean-Paul Viguier, wznosząc pomieszczenia nowego skarbca i centrum przetwarzania gotówki Banku Francji mogą dać do myślenia projektantom domów jednorodzinnych,... więcej...

data dodania: 2018-12-02

Kolor czarny ma wiele negatywnych konotacji kulturowych, które niełatwo przezwyciężyć. Ale dokonania takich architektów jak Alain Carle pokazują, że odpowiednio konsekwentne użycie delikatnie zwęglonego drewna, drobno oksydowanego metalu czy ogniowanej i szkliwionej cegły jest rozwiązaniem, które może się świetnie sprawdzić w przypadku projektów minimalistycznych domów jednorodzinnych.

więcej...